Ο μπίλι είναι ένα παιδί από την Αλβανία που λόγω της καταγωγής του αντιμετωπίζεται λίγο ρατσιστικά στο χωριό που ζούμε. Σχεδόν από λύπηση λοιπόν τον είχα εντάξει στην παρέα μου, αν και λίγο αλητάκος.
Η Τάνια η κοπέλα μου. Ήμασταν μαζί από την 3η γυμνάσιου μέχρι και το πρώτο έτος. Πολύ όμορφη αλλά όχι και το καλύτερο παιδί.
Ο Γιάννης φίλος του μπίλι, άγνωστος προς εμένα και την έπεφτε στην Τάνια χωρίς να το ξέρω. Αποδείχτηκε αργότερα ότι άρεσε πολύ στην Τάνια η οποία λογω του ότι δεν ήθελε να με πληγώσει δεν του καθόταν.
Όλα διαδραματίστηκαν στο χωριό που ζούμε κάπου στην επαρχία λίγο πριν γίνουμε φοιτητές.
Κάποια στιγμή και ενώ είχανε φτάσει οι απόκριες, βρεθήκαμε στο σπίτι της Τάνιας (έλειπαν για 7 μέρες οι γονείς της) εγώ κι εκείνη αφού καταφέραμε να ξεκλέψουμε λίγο χρόνο να βρεθούμε τα δυο μας, κάτι που δε γινόταν συχνά. Κάποια στιγμή λοιπόν κτυπάει η πόρτα και είναι ο μπιλι ντυμένος αστυνομικός. Αρχίζει λοιπόν το δούλεμα σχετικά με τη στολή του. Η Τάνια εν τω μεταξύ παρατηρεί τις χειροπέδες που όπως δήλωσε, δεν έχει ξαναδεί από κοντά και ούτε λίγο ούτε πολύ ζητά από τον μπιλι να με ‘’συλλάβει’’ για να δει πως γίνεται. Εγώ αντέδρασα αρχικά αλλά σε 5 λεπτά βρέθηκα στο κρεβάτι ξαπλωμένος μπρούμυτα με τα χεριά δεμένα πίσω με τις χειροπέδες. Η Τάνια βλέπει τη σκηνή και την πιάνουν τα γέλια. Έτσι, προτείνει στον μπιλι να του φέρει από το υπόγειο ένα σχοινί του πατερά της για να εμπλουτίζουν το δέσιμο. Όσο λοιπόν η Τάνια πήγε να φέρει το σχοινί ο μπιλι μου έκλεισε το στόμα με μια ταινία. Έφτασε η Τάνια με το σχοινί με είδε φιμωμένο και γέλασε. Λέει λοιπόν στο μπιλι: <<εγώ λέω να του βγάλουμε τις κάλτσες γιατί έχει τέλεια πόδια για γαργάλημα>>. Μου έβγαλαν τις κάλτσες μου έδεσαν τα πόδια με το σχοι... Läs hela novellen
