Ειρήνη: Μπράβο σκλάβε έτσι πρέπει να φροντίζεις μία υψηλοτάτη
μου πέταξε αιφνιδιάζοντας με (δεν ξέρω θετικά ή αρνητικά) και χαμογέλασα λέγοντας:
Εγώ: Μάλιστα υψηλοτάτη.
Δεν έδωσα συνέχεια μετά τη δήλωση μου αποδοχής αυτού που είπε και αφού μιλήσαμε για λίγο ακόμη, έφυγα. Μετά απ’ αυτό δεν αναφέραμε ξανά κάτι σχετικά στο άμεσο μέλλον.
Αφού δώσαμε πανελλήνιες, αποφασίσαμε τα άτομα του τμήματος του φροντιστηρίου να βγούμε για ποτό για το τέλος του σχολικού έτους. Κανονίσαμε να πάω με το αυτοκίνητο να την πάρω και να πάμε στο σπίτι μίας άλλης κοπέλας, της Τίνας, για να πάμε οι τρεις στο κέντρο της Θεσ/νίκης να συναντήσουμε τους υπόλοιπους. Αφού χτύπησα το θυροτηλέφωνο μου είπε να ανέβουμε πάνω γιατί δεν ήταν έτοιμη. Ανεβήκαμε λοιπόν πάνω, μας έβαλε ποτό και μας άφησε στο σαλόνι για να πάει να ετοιμαστεί. Η Ειρήνη μ’ ένα υπέροχο μαύρο φόρεμα και γόβες καθόταν απέναντι μου σταυροπόδι, κάνοντας dangling την γόβα της και αναπόφευκτα το μάτι μου έπεσε πολλές φορές στα πόδια της, το οποίο το κατάλαβε. Περιμέναμε 15 λεπτά ήδη στο σαλόνι, όσο ετοιμαζόταν η Τίνα στο δωμάτιο της λέγοντας... Läs hela novellen
