«Αφού πρώτα τις ζήσω…» της απάντησα. Αναρωτιόμουν αν μπορούσε κι εκείνη να φανταστεί το πονηρό μου χαμόγελο…
Καλοκαίρι. Ιούλιος 2006…
«Θέλω να σε δω», της είπα..
Το λεπτοκαμωμένο αγαλματένιο κορμάκι της, που έτρεμε στα χέρια μου καθώς τελείωνε με τη γλώσσα μου μέσα της, ήρθε σαν ανάμνηση να μου προκαλέσει ένα ρίγος…
«Κι εγώ», μου είπε το μελαχρινάκι ψιθυριστά σχεδόν, αλλά αμέσως ανέβασε τον τόνο της φωνής της: «Υπό έναν όρο όμως!»
«Ακούω…»
«Να μου φέρεις μια ιστορία σου να διαβάσω…την τελευταία που έγραψες.»
Τότε είχα ανεβάσει στο φόρουμ την ιστορία «Υποχείριο μιας Παρθένας».
«Θα την τυπώσω και θα στην φέρω…», απάντησα.
Συναντηθήκαμε για ποτό… Τα διεισδυτικά ματάκια της, που έδιναν έναν τόνο έντονα σέξι σε ένα πρόσωπο μάλλον συνηθισμένο για όσους δεν θα την είχαν γνωρίσει, διαπερνούσαν τα δικά μου, καθ` όλη τη διάρκεια της κουβέντας, που μεταξύ ανέμων και υδάτων, συνεχώς άγγιζε το θέμα «σέξ».
«Θες να διαβάσεις τώρα την ιστορία μήπως;»
«Μετά…»
Λίγη ώρα αργότερα, ήμασταν στο δωμάτιο του ξενοδοχείου…
«Μμμμ μ` αρέσει ο καθρέπτης…», είπε καθώς στάθηκε μπροστά στον καθρέπτη, που καταλάμβανε όλον τον τοίχο στο πλάι του κρεβατιού…
Αρχισε να γδύνεται με σταθερές κινήσεις. Σίγουρες. Κινήσεις γυναίκας που ξέρει τα συναισθήματα που προκαλεί η θέα του κορμιού της στους άντρες και τα απολαμβάνει…
Ξάπλωσε με το πλάι στο κρεβάτι και με κοίταξε στηρίζοντας το κεφάλι της στο χέρι της… Απολάμβανε το βλέμμα μου που χάιδευε το σώμα της… Τα μαύρα μαλλιά της, κυλούσαν όμορφα καλύπτοντας τον λεπτό λαιμό και φτάνοντας μέχρι τη σκληρή ρώγα του δεξιού της στήθους που σε λίγο θα έκλεινα μέσα στην παλάμη μου… Στήθους σφριγηλού, μικρού και προκλητικά στητού…
Το δεξί της χέρι, διπλωμένο κάλυπτε το αριστερό στήθος της… Ο αγκώνας στο ύψ... Läs hela novellen
