Είμαι ο Αλέξης, είμαι 30 χρονών, 1,82 ύψος και 80 κιλά, με ωραίο σώμα, αν και δε γυμνάζομαι και όμορφο πρόσωπο. Η ιστορία που θα σας διηγηθώ συνέβη αρκετά χρόνια όταν ήμουν ακόμη φοιτητής σε μια από τις πολύ όμορφες φοιτητουπόλεις μας. Τα ονόματα (και το δικό μου), είναι αλλαγμένα.
Ήταν μεσημέρι, η ώρα που όλοι φεύγουν από τη δουλειά τους, τη σχολή τους, τον καφέ τους για να πάνε σπίτι τους να ηρεμήσουν και να ξεκουραστούν. Έτσι πίστευα ότι θα έκανα κι εγώ, ενώ περίμενα υπομονετικά το αστικό λεωφορείο που θα με πήγαινε στο σπίτι. Δεν ήξερα όμως την έκπληξη που μου επιφύλασσε η μοίρα εκείνο το ευλογημένο μεσημέρι! Το λεωφορείο έφτασε, λίγο σπρώξιμο στην πόρτα, ο κόσμος πολύς, να χτυπήσουμε το εισιτήριο και να βρούμε ένα σημείο να σταθούμε μέχρι να περάσουν τα 40 λεπτά της διαδρομής. Χτυπάω το εισιτήριο (κγγχχ!) και στέκομαι πίσω πίσω, στριμωγμένος δίπλα σε δύο γριές με σακούλες supermarket ανά χείρας. Τρελό κέφι!
Στην επόμενη στάση όμως, με τις ανακατατάξεις που έγιναν (κόσμος μπήκε κόσμος βγήκε), βρίσκεται λίγο πιο μπροστά μου μια αιθέρια ύπαρξη γύρω στα 20, με φανταστικό κορμάκι και ένα απίστευτο κώλο που τον κάλυπτε μια αέρινη, μπεζ, μίνι φουστίτσα.
Ωχ, λέω από μέσα μου, κατάσταση έκτακτης ανάγκης, πάμε για σχέδιο Ξενοκράτης. Πριν προλάβω να σκεφτώ τι θα μπορούσα να κάνω για να γνωρίσω τον άγγελο που είχε κατέβει επί γης μεσημεριάτικα, κάνει δυο βηματάκια πίσω και βρίσκεται ακριβώς μπροστά μου, με πλάτη προς τα μένα, σχεδόν κολλημένη πάνω μου, ενώ ήμασταν στριμωγμένοι και οι δύο ανάμεσα στον κόσμο.
Κόκαλο εγώ, αγαλματάκι ακούνητο, αμίλητο, δεν ήθελα να νομίσει η κοπέλα ότι θέλω να της κάνω κολλητήρι σαν κανένα λιγούρι. Εκτός από μένα όμως, κόκαλο είχα αρχίσει να γίνεται και ο πούτσος μου αφού η μυρωδιά των μαλλιών της, η θέα των γυ... Läs hela novellen
